نی‌ نیکو

سایتی برای والدین و فرزندانشان (قالب آزمایشی) نی نی نیکو

نی‌ نیکو

سایتی برای والدین و فرزندانشان (قالب آزمایشی) نی نی نیکو

نی‌ نیکو

به نام خدا

این وبلاگ به مسائل کودکان و والدین می پردازد و سعی دارد مطالب مفید و کاربردی را در اختیار والدین جهت تربیت فرزندان قرار دهد.
این وبلاگ با کپی کردن مخالف است و در صورت برداشتن مطلب از جایی دیگر حتما آدرس خواهد داد.

نقش والدین در تربیت فرزندان (بخش دوم)

سه شنبه, ۲۴ فروردين ۱۳۹۵، ۰۱:۳۰ ب.ظ

تربیت کودکان

در بخش اول این مقاله با مراحل مختلف رشد یک کودک آشنا شدیم که در واقع پیش نیازی برای چگونگی رفتار والدین با فرزندان به حساب می آید و والدین با درک هر مرحله می توانند رفتار و پاسخ مناسبی به فرزندشان بدهند. در بخش دوم  این مقاله قصد داریم انواع رفتار والدین با فرزندان را معرفی کنیم و نحوه ی صحیح پرورش فرزندان که منجر به حضور افراد با اعتماد به نفس، خودساخته و موثر در جامعه می شود را مورد بررسی قرار می دهیم؛ با ما همراه باشید.

 

شیوه های فرزندپروری

شیوه های فرزند پروری

شیوه و نوع پاسخ و تعامل والدین با فرزندانشان به سه دسته می تواند تقسیم شود اما به این معنی نیست که والدین تنها یکی از این سه شیوه را در تربیت فرزندان به کار می گیرند بلکه با توجه به شرایط، سن و جنس فرزند ممکن است یکی از این شیوه ها و یا ترکیبی از آنها را به کار برند. علاوه بر این، شیوه های فرزند پروری می تواند با توجه به برخی مسائل تغییر کند؛ مثلا اینکه والدین چگونه و از چه منابعی اطلاعات و دانش در رابطه با پرورش فررزندان را کسب  کرده اند، از چه تجربیات شخصیی در این زمینه برخوردارند و هم چنین نوع پاسخ و بازخوردی که پدر و مادر از فرزندان دریافت می کنند می تواند بر روی شیوه ی فرزند پروری والدین تاثیر بگذارد. این سه شیوه ی کلی فرزند پروری عبارتند از : سهل گیرانه ، مستبدانه و مقتدرانه.

 

1­- فرزند پروری سهل گیرانه

فرزند پروری سهل گیرانه

والدین سهل گیر، آزادی بیش از حد به فرزندان می دهند و حد و مرزی برایشان تعیین نمی کنند. آنها هیچ گونه راهنمایی و دستورالعمل مشخصی برای پیروی از هنجارهای پذیرفته شده ی اجتماعی به فرزندانشان نمی دهند. تنبیه در برنامه ی تربیتیشان یا بسیار اندک است و یا اصلا وجود ندارد. در بیشتر موارد این گونه والدین به پرورش و تربیت فرزندان توجه چندانی ندارند و زمان کمی را به فرزندانشان اختصاص می دهند. بهانه هایی مثل استرس و فشار کاری والدین باعث رو به رو شدن فرزندان با شرایط و موقعیت های دشواری می شود که به تنهایی تجربه و یا مهارت کافی برای مدیریت این چنین وضعیتی را ندارند و در نتیجه عواقب آن گریبانشان را می گیرد. فرزند پروری به شکل سهل گیرانه فرزندانی را به بار می آورد که کنترل کمی روی خود دارند، تهاجمی و غیر مسئولانه رفتار می کنند و عزت نفسشان پایین است.

 

2­- فرزند پروری مستبدانه

فرزند پروری مستبدانه

والدین مستبد همیشه در حال بازخواست هستند، سخت گیرند و تنبیه می کنند، و اجازه ی آزادی و انتخاب را به فرزندان برای بیان عقایدشان نمی دهند. آن ها تردید در نفوذ و قدرت خود را دوست ندارند، استانداردهای بسیار بالایی تعیین می کنند و از فرزندانشان می خواهند که این استانداردها براورده شوند. این والدین فرمانبری، اطاعت و سنت را ارج می نهند در حالی که نسبت به استقلال و فردیت بی تفاوت هستند. این شیوه ی فرزند پروری، فردی را به جامعه تحویل می دهدکه فاقد اعتماد به نفس، کنجکاوی و خلاقیت است، در کنترل خود با مشکل رو به رو است و عزت نفس پایینی دارد. در چنین سبکی از فرزند پروری، کودک در تصمیم گیری های شخصی خود با مشکل رو به رو می شود و رفتار قابل قبولی در جامعه از خود نشان نمی دهد.

 

3- فرزند پروری مقتدرانه

فرزند پروری مقتدارانه

والدین مقتدر توضیح، گفتگو و استدلال را در شیوه ی تربیتی خود به کار می گیرند. آنها با استفاده ی به جا و مناسبِ تنبیه و تشویق، تعادل را در تربیت کودکان برقرار می سازند. تنبیه هرگز به صورت خشن و یا فیزیکی نیست، بلکه این تنبیه به صورت دریغ کردن یک هدیه و یا یک فرصت انجام می شود. علاوه بر این، کودکان تنها زمانی تنبیه و مجازات می شوند که برای والدین مسجل شود اشتباهی عمدی صورت گرفته است. هنگامی که کودکان رفتار خود را اصلاح کنند پاداش دریافت می کنند. پاداش حتی ممکن است به شکل تمجید و ستایش، نوازش، لبخند و یا تایید با حرکت سر باشد. به طور کلی پاداش متناسب خواهد بود با میزان رفتار مثبت کودکان. نتیجه ی چنین شیوه ی تربیتی، کودکانی خواهند بود که به خوبی توانایی کنترل خود را دارند، از عزت نفس و اعتماد به نفس بالایی برخوردارند، مسئولیت پذیر و مستقل هستند و می توانند احساسات خود را کنترل کنند.

 

راهکارها و پیشنهاداتی عملی برای درک کودکان و جلوگیری از سوء رفتار آنها

بیشتر مواقع سوءِ رفتار کودکان چالشی جدی برای فرزندپروریِ کارا و نتیجه بخش به شمار می رود. برای واکنش مناسب به سوء رفتار کودکان، درک اینکه چرا آنها این کار را انجام می دهند بسیار اهمیت دارد. کودکان رفتار نامناسب نشان می دهند وقتی که آنها:

·      خوابشان می آید، مریض هستند، و یا نیاز به هوای تازه، ورزش و تغذیه دارند.

·      در مورد انتظاراتی که از آنها می رود مطمئن نیستند و متحیر و متعجبند.

·      نیاز به توجه، عشق و یا حس امنیت دارند.

سوء رفتار کودکان

·      بخواهند حس کنجکاویشان را برآورده کنند.

·      از لحاظ جسمی یا ذهنی آمادگی و یا توانایی پیروی از قوانین را ندارند.

·      خسته هستند.

·      عصبانی و ناامید هستند.

·      بخواهند استقلال خود را اثبات کنند.

سوء رفتار کودکان

استراتژی برای جلوگیری از سوء رفتار کودکان به شرح زیر است:

با توجه به سن کودک قوانینی را برای او وضع کنید، سپس به کودک برای درک آن قوانین و اینکه چرا آن ها مهم هستند کمک کنید.

 

پیشنهاداتی برای فرزندپروی مثبت و سالم

فرزند پروری مثبت

فرزندپروریِ مثبت، فراهم کردن محیطی محبت آمیز، امن و حامیانه است که توسط پدر و مادر شکل می گیرد و در این صورت است که فرزند پروری و پرورشی که بر پایه ی ترس شکل گرفته به تربیت مبتنی بر عشق تبدیل خواهد شد. هم چنین فرزند پروری مثبت می تواند به فرزندپروری آگاهانه تعبیر شود که در آن والدین همیشه به دنبال راهی برای بهبود و پیشرفت کودکان در دراز مدت هستند. برای تبدیل کودکان امروز به بزرگسالان موفق و سالم فردا باید با آنها به گونه ای مناسب رفتار شود و تربیت آنها جدی گرفته شود؛ مسائل کلیدی برای رسیدن به این هدف عبارتند از:

·      شادی و هماهنگی بین پدر و مادر، پیش نیازهای مهمی هستند که شاد بودن کودک از لحاظ ذهنی و حتی فیزیکی وی را تحت تاثیر قرار می دهند.

·      حفظ هماهنگی بین والدین و فرزندان برای تربیت مثبت و سالم ضروری است.

فرزند پروری مثبت

·      باید به کودکان اجازه داده شود به کاوش بپردازند و برخی کارها را خودشان انجام دهند تا اعتماد به نفسشان از این طریق افزایش یابد و یک زندگی شاد، لذت بخش و هدفمند را تجربه کنند.

·      رفتارها، نگرشها، باورها و ارزشهای پدر و مادر تاثیر زیادی در رشد کودک دارد. بنابراین والدین باید ضمن شناخت نظام باورهای خود به چگونگی تاثیر آنها بر زندگی کودکانشان توجه کنند. علاوه بر این، آنها باید سعی کنند با تغییر زمان و شرایط جلو بروند و از زمان عقب نیفتند.

·      کودکان برای رشد سالم نیاز به عشق و حمایت بی قید و شرط والدینشان دارند. توجیه، استدلال، دادن زمان کافی، و پاسخ به پرسشها بخشی از وظایف والدین در مقابل کودکان است. در آینده کودکان نیز چنین رفتاری را پیش می گیرند.

·      کودکان باید در زمانی که بیشترین احتیاج به محبت را دارند از لحاظ احساسی حمایت شوند؛ این کار باعث می شود آنها احساس تنها بودن و رها شدن نکنند. کودکی که از لحاظ احساسی تنها گذاشته شود شکافی در ایمان و اعتماد او به والدین ایجاد خواهد شد.

فرزند پروری مثبت

·      هر کودک را به عنوان فردی منحصر به فرد با توانایی ها و استعدادهایش بپذیرید. هر کودک با دیگری متفاوت است پس دلیلی ندارد با دیگران مقایسه شود.

·      درخواست های مثبت و سازنده از کودکان بدون اینکه آنها را مجبور به انجام کاری کنیم، معجزه می کند.

·      نشان دادن احساسات مثبت و قدردانی از کودک در مقابل انجام کاری حتی کوچک توسط او، باعث رشد اعتماد به نفس او می شود (مثلا پیش خود می گوید: من احساس خوبی نسبت به خودم و تواناییهایم دارم)

فرزند پروری مثبت

·      با دقت به فرزند خود گوش دهید و او را راهنمایی و پشتیبانی نمایید.

·      رابطه ی والدین با دیگر اعضای خانواده، بستگان، همسایه ها بر محیطی که کودکان در معرض آن قرار می گیریند اثر می گذارد.

آموزش والدین در قالب فراگیری و تمرین مهارت های فرزندپروری برای تربیت و مدیریت کودکان امروزی ضروری است. کودکان مدرن امروزی باهوش تر هستند و با شرایط متفاوت و بسیار بیشتری  نسبت به والدینشان در گذشته رو به رو می شوند که ممکن است به احساس بی کفایتی و ناتوانی بخشی از والدین در تربیت فرزندشان منجر شود.

 

نتیجه گیری

فرزند پروری و خانواده

تربیت فرزندان کار آسانی نیست. پدر و مادر شدن آسان ترین بخش آن است اما پدر و مادر آگاهانه و مثبت و موثر بودن وظیفه ای خطیر و پراهمیت است. فرزندپروری مهم ترین کاری است که یک شخص در طول زندگی خود می تواند انجام دهد. والدینی که یک محیط گرم و صمیمی برای فرزندانشان فراهم می کنند وقتی پاداش کارشان را خواهند گرفت که کودکشان بزرگ شده باشد و درک مناسبی از فرهنگ و جامعه پیدا کرده باشند.

از آن جایی که اکثر والدین توسط پدر و مادرشان، بستگان و اطرافیان در مورد تربیت فرزندان اطلاعاتی کسب می کنند بنابراین تصورشان این است که دیگر نیاز به آموزش در این زمینه ندارند و این راهنمایی های سنتی کفایت می کند که این تصور نادرستی است و والدین بایست در جهت آموختن اصولی پرورش فرزندان گام بردارند.

فرزند پروری موثر کودکان را قادر می سازد تا رفتار خوب و مناسبی از خود نشان دهند و از اعتماد به نفسی محکم که لازمه ی یک فرد بالغ در جامعه خواهد بود برخوردار باشند. این گونه فرزند پروری به شدت به مسائل درون خانواده و رفتار والدین بر می گردد که نقش بسیار مهمی در عملکرد آن ها خواهد داشت. با این حال اگر والدین در مورد خودشان به عنوان پدر و مادر و هم چنین رشد کودکان آموزش ببینند می توانند مهارت های فرزندپروری خود را ارتقا بخشند. آموزش و آگاهی پیرامون مراحل رشد انسان، به درک والدین از نحوه ی تغییر نقش کودکانشان در طول زندگی کمک می کند و والدین می آموزند که در هر مرحله چه رفتاری را باید از خود نشان دهند. در نهایت ذکر این نکته حائز اهمیت است که عشق و تاثیر پدر در تربیت و زندگی فرزندان به همان اندازه اهمیت دارد که مادر به فرزندانش عشق می ورزد و در زندگیشان اثر می گذارد. پدرها باید در جهت رفع موانعی –چه درونی چه بیرونی- تلاش نمایند که باعث می شود به وظایف تربیتی خود در قبال فرزندان آن گونه که باید عمل نکنند.

خانواده

پایان

 

این مطلب ترجمه ای آزاد بود از این مقاله

نظرات (۱)

دستتون درد نکنه ممنونوخسته نباشید
پاسخ:
خواهش می کنم قابلی نداشت
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی